Bitwa z Anglią o mundial

<!** Image 1 align=left alt="http://www.nowosci.com.pl/img/glowki/fabiszewski_marek.jpg" >To są najbardziej gorące dni tej jesieni w polskim futbolu. 26 października wybierany będzie nowy prezes PZPN, ale już we wtorek mecz-klasyk.

Reprezentacja Anglii, kraju, gdzie ustalono reguły nowoczesnej piłki nożnej, to nasz odwieczny rywal. Albo w eliminacjach do MŚ i ME, albo już w finałowych turniejach. Mieliśmy swojego kata w szeregach „synów Albionu”, strzelającego nam seryjnie gole (Gary Lineker), ale też i Anglikom śni się niczym w najgorszym koszmarze dwóch polskich napastników:

<!** reklama>Włodzimierz Lubański po meczu w Chorzowie i Jan Domarski na Wembley (w eliminacjach do MŚ 1974). O tamtych meczach z dużym sentymentem pisze w swojej książce laureat literackiej nagrody Nike 2012 Marek Bińczyk. No i znowu mamy na swej drodze - tym razem do Brazylii - gości zza kanału La Manche. W piątek Stadion Narodowy odczarował Marcin Komorowski, strzelając gola, który po trzech remisach dał biało-czerwonym pierwsze zwycięstwo na nowym obiekcie w stolicy.

Na swój sposób przeszedł do historii, choć wcześniej (w meczu z RPA oczywiście)powinni to zrobić Arkadiusz Piech lub Artur Sobiech. Nie można marnować takich okazji. Owszem, w towarzyskim meczu macha się na to ręką, ale gdyby to wydarzyło się przeciwko Anglii, obaj nie uszliby „żywi” przed krytyką z każdej strony. Od Jana Tomaszewskiego, który dokładnie 39 lat temu „zatrzymał Anglię”, poczynając. Z kapitanem Kubą Błaszczykowskim czy bez niego (kontuzja), tego meczu nie można przegrać. A najlepiej byłoby wygrać. Żeby kibice mieli co wspominać swoim wnukom, a dziennikarze i kolejni pisarze o czym pisać.