Prezes Victorii Osielsko Maciej Zakowicz podsumowuje zawody zapaśnicze w Rio

Na zakończonych niedawno Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro, w rywalizacji zapaśniczej Polskę reprezentowało 8 zawodników i zawodniczek. Z orzełkiem na piersi występowali: Radosław Baran, Robert Baran, Zbigniew Baranowski, Magomedmurad Gadzhiev, Katarzyna Krawczyk, Iwona Matkowska, Monika Michalik i Agnieszka Wieszczek-Kordus. Monika Michalik zdobyła brąz w kat. do 63 kg. W walce o 3. miejsce Polka pokonała Rosjankę Innę Trażunkową.O krótkie podsumowanie olimpijskich zmagań poprosiliśmy Macieja Zakowicza, prezesa KS Victoria Osielsko.

Jaki był poziom turnieju zapaśniczego w Rio de Janeiro?
Poziom zawodów był bardzo wysoki. Jest to efekt wymagających kwalifikacji do turnieju olimpijskiego, którymi są między innymi mistrzostwa świata. Na igrzyska przyjechali więc sami najlepsi. Chociaż byli też przedstawiciele krajów, w których zapasy nie są popularne. Dostali tzw. dziką kartę, ponieważ światowa federacja zapasów chce rozwijać tę dyscyplinę w każdym zakątku świata.

Czy jakość sędziowania podczas Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro też była wysoka?
Sędziowanie oceniam bardzo nisko. Nie mówię o polskim arbitrze Karolu Łebkowskim, do niego nie możemy mieć większych zastrzeżeń, ale całokształt sędziowania był kiepski. Być może błędy niektórych arbitrów wynikały z tremy i presji towarzyszących debiutowi na imprezie tej rangi.

Jak pan ocenia występ polskich zapaśniczek i zapaśników?
Jechaliśmy do Brazylii z nadzieją na medal. Udało się. Cieszymy się, że zdobyliśmy medal dla naszej dyscypliny.

Reprezentacja liczyła osiem osób. Czy jeden medal to satysfakcjonująca zdobycz?
Monika Michalik nie była raczej typowana do medalu, więc sprawiła miłą niespodziankę. Na poprzednią olimpiadę Polski Związek Zapaśniczy wysłał czterech sportowców, wróciliśmy z jednym krążkiem. Teraz naszych reprezentantów było dwa razy więcej i przywieźliśmy również jeden. Cieszymy się z niego, ale byłoby bardzo dobrze, gdybyśmy przywieźli ich więcej. Dużą szansę miała Iwona Matkowska, która dzielnie walczyła i była naprawdę blisko awansu do strefy medalowej, ale niestety nie wytrzymała presji. Na pewno zrobiliśmy postępy w stylu wolnym. Na olimpiadzie w Londynie nie mieliśmy żadnego reprezentanta w stylu wolnym. Z kolei w Rio nie było wśród Polaków nikogo ze stylu klasycznego.

Jednym z sędziów w brazylijskich zawodach był Polak, wspomniany wcześniej Karol Łebkowski. Pan też sędziuje tę dyscyplinę i z pewnością ma ambicje olimpijskie. Czy są szanse, żeby arbiter z Osielska sędziował już za cztery lata w Tokio?
Droga do tego jest otwarta. We wrześniu będę zdawał egzamin na I klasę sędziowską. Kolejnym krokiem jest zdobycie klasy olimpijskiej. Między arbitrami jest duża rywalizacja. Wśród Polaków są Karol Łebkowski i Andrzej Wroński, którzy mają klasę olimpijską i jeszcze dwóch sędziów z klasą I. Jestem w tej chwili na piątym miejscu w hierarchii. Z klasą I będę powoływany na mistrzostwa świata i Europy. Dobre sędziowanie na takich imprezach może zaowocować przyznaniem kwalifikacji olimpijskiej, o czym zadecyduje światowa federacja.

Polskie medale

Brązowy krążek Moniki Michalik z Rio jest 26 polskim medalem olimpijskim w zapasach. Od 1960 do 2012 r. reprezentanci Polski w tej dyscyplinie sportu przywieźli z igrzysk 5 złotych medali, 10 srebrnych i 10 brązowych. Najwięcej (7) było w 1980 r. w Moskwie. Bardzo udane były też igrzyska w Atlancie w 1996 r., na których Polacy wywalczyli w zapasach 5 krążków. W tym roku powtórzyliśmy wynik z dwóch poprzednich olimpiad, z których wracaliśmy z jednym brązem.